Als aanzet van een thema over de paddenstoelen maakten klas 5a samen met klas 5b een wandeling naar de bossen van de Kasteeldreef.
De bedoeling was om de kinderen duidelijk te maken wat een grote verscheidenheid er is aan paddenstoelen.
Ons zoeken werd al snel beloond met enkele mooie exemplaren.
We ontdekten allerlei plaatjeszwammen, buisjeszwammen, boleten, houtzwammen enz...
De interesse van de leerlingen was heel groot.
Als echte natuurvrienden laten we de paddenstoelen staan want we weten dat ze dienen om hun sporen te kunnen verspreiden zodat er nieuwe zwamdraden kunnen groeien waarop later terug nieuwe paddenstoelen ontstaan.
Hoe paddenstoelen hun sporen verspreiden is een boeiend verhaal.
Die zwamdraden zijn zeker zo belangrijk : het zijn de opruimers van onze natuur.
Benieuwd naar wat we zullen zien ...
De geschubte inktzwam die zijn sporen als zwarte druppels kleverige stof op de grond laat druipen.
Zo'n spiegeltje is echt handig.
Je kan de onderkant van de hoed goed bekijken zonder de paddenstoel te beschadigen.
Onmiddellijk zie je als het een plaatjeszwam of een buisjeszwam is.
De zwamdraden van deze houtzwammetjes zitten in de afgebroken tak.
Uiteindelijk zullen ze helpen om dit stuk hout af te breken en te doen verdwijnen.
Met een scherp oog kan je de wondere wereld van de zwammen ontdekken. Ze bestaan in allerlei vormen en kleuren, van super kleine exemplaren tot hele grote.
We leren dat we nooit paddenstoelen uit de natuur mogen plukken om op te eten.
Veel soorten zijn giftig waardoor we ziek zouden worden,
sommige zijn zelfs dodelijk giftig.
Het is tevens het best ze zelfs niet aan te raken.
Dit is de aardappelbovist : wanneer hij rijp is barst hij open en verstuift hij al zijn sporen.
Het lijkt alsof er een vulkaan uitbarst. We vinden veel aardappelbovisten. Sommige zijn rijp en we laten ze dan ook hun donkerbruine sporen verstuiven.
We wandelen naar een grote stam van een zilverberk. Deze boom was dood en is door de berkenzwam helemaal vernietigd. We zien dat het hout helemaal zacht geworden is en met een licht duwtje breekt heel het overgebleven stuk van de stam af en valt op de grond in stukken. In het hout ontdekken we een rijk insektenleven.
Dit zijn berkenzwammen op de stam van een dode zilverberk. Die zagen we niet meer. Hun werk was reeds helemaal afgelopen en ze waren verrot.
Onze volgende stopplaats is het beukenbos.
In het bladertapijt gaan we languit op onze rug liggen. We maken het superstil en luisteren naar de geluiden in het bos terwijl we het bladerdek van de beuken bewonderen. Wat een machtige boom met zijn gladde schors.
Nadien gooien we bladeren, beukennapjes en beukennootjes in de lucht. Het gedwarrel van al die bladeren is een mooi gezicht.
We stappen verder langs de achterkant van het domein naar het stukje bos aan de kant van de Vaartstraat. Daar vind ik trouwens elk jaar stinkzwammen. De leerlingen zijn echt aandachtig en leergierig. Ik vraag de kinderen dan ook om goed hun reukzin aan te spreken. Als je de bijzondere stank van de stinkzwam ruikt weet je dat er binnen een straal van 10 meter te vinden zijn. Ik weet de plaats waar we ze kunnen vinden.
Maar die hebben we door de omstandigheden niet meer gezien ...
We wandelen op een heel lange rij mooi achter elkaar. Plots breekt er paniek uit. 'Ik ben geprikt', roepen sommigen. Eerst denk ik nog aan brandnetels. Maar al vlug wordt het me duidelijk dat er heel iets anders aan de hand is. Het zijn steken van wespen. Waarschijnlijk heeft een kind in een wespennest getrapt waardoor die wespen zich bedreigd voelden en zich verdedigen. Sommigen krijgen wespensteken. We gaan onmiddellijk weg van het nest, een deel van de leerlingen volgen juf Clara-Belle, de andere groep volgt mij. Maar ook een aantal wespen volgen ons.
Als leerkrachten proberen we de kinderen kalm te houden wat op dat moment helemaal niet evident is. De twee groepen komen samen aan de Vaartstraat.
Snel stappen we naar de school terwijl we de kinderen proberen te bedaren. Op school kunnen we de eerste zorgen toedienen : ijs en een zalf tegen insektenbeten. Er zitten zelfs wespen in de kledij bij sommige kinderen. Juf Clara-Belle probeert deze leerlingen te helpen. Eén meisje heeft veel steken gekregen en is kortademig. Ze lijkt ook allergisch te reageren. We nemen geen risico en bellen onmiddellijk de hulpdiensten. Zelf blijf ik samen met de directeur bij het kind.
Ondertussen is het gebeld. Eigenlijk willen we niemand zomaar naar huis laten gaan. De meeste leerlingen waren gelukkig niet gestoken maar wel onder de indruk van het gebeuren. Op dit moment hadden we veel handen te kort. Kinderen op school houden was ook niet de oplossing want dan zouden heel wat ouders ongerust zijn als hun zoon of dochter te laat thuis zou komen. De juf en ikzelf nemen onze leerlingen mee naar de klas. We vragen aan de kinderen wie zelf naar huis kan gaan. Ze moeten hun ouders zo snel mogelijk inlichten. Wij lichten zoveel mogelijk ouders of grootouders die kinderen komen ophalen aan de schoolpoort in over het gebeuren.
Al vlug is de Mug en de 100 ter plaatse. Het kind krijgt de gepaste zorgen maar moet wel mee naar het ziekenhuis. Juf Clara-Belle rijdt mee met de ziekenwagen. De ouders zijn verwittigd en de leerling is in goede handen.
De directeur en ik stellen een mail op die we naar alle ouders versturen zodat zij weten wat er gebeurd is en wat hen best te doen staat : hun kind de nodige zorg geven en gerust stellen.
We krijgen goed nieuws van het ziekenhuis. De leerling stelt het goed en mag vrij vlug het ziekenhuis verlaten. Gelukkig.
Juf Clara-Belle en ik bellen alle ouders nog eens op om te horen hoe het met hun zoon of dochter is.
We vragen om hun kledij nog eens goed te controleren zodat er zeker geen achtergebleven wesp in zou zitten.
Vandaag hebben we uiteraard dit pijnlijk voorval besproken met de twee klassen samen. Kinderen konden hun gevoelens en hoe zij dit ervaarden uitspreken.
We bekeken ook een uitzending op de site beeldbank.nl over de wesp. Het is het programma 'nieuws uit de natuur' waar op een zeer goede manier het leven van een wespenkolonie wordt uitgelegd. Het is de bedoeling dat de kinderen door meer over dit insect te weten ook hun schrik overwinnen. Want wanneer je een wesp niet bedreigt, steekt ze ook niet. Je leert er ook hoe het komt dat wespen vooral op het einde van de zomer naar je zoetigheden (vb. frisdrank) komen. En vooral waarop je dan moet letten. Je ziet dat zo'n wespenkolonie soms door de brandweer vernietigd wordt. Het zijn insecten die maar één jaar leven. Heel de kolonie sterft op het einde van de herfst. Alleen de nieuwe koningin verstopt zich om in de lente een nieuwe kolonie te stichten. Ze zijn natuurlijk ook nuttig voor het bestuiven van bloemen.
Wij hopen dat uw kind de schrik overwint om in een bos te gaan wandelen. Er valt zoveel moois in de natuur te beleven. Wij hebben gewoon heel dikke pech gehad. Gelukkig is het allemaal nog goed afgelopen.
Een proficiat voor veel leerlingen die andere kinderen hielpen.
Tevens willen we ook de ouders en grootouders bedanken voor jullie begrip bij deze situatie.
Meester Paul en juf Clara-Belle.
